ARTIK GEL
Böyle mi olacaktı beklenen bahar
Dağlar çırılçıplak, serviler üryan
Ne nar çiçek açtı, ne papatya aklandı
Kırlangıçlar, eskisi gibi şans getirmiyor
Ey! İçimde büyüttüğüm umut tomurcukları
Kanarım, öyle yüreğimi çalma zamansız
Ne cemre düştü, ne güneş sardı toprağı
Nevruz ateşiyle bir bahar gelmez
Sarıl kalbimde ki, vuslat türkülerine
Kuy-ı yar üşüse de, umutlar üşümesin
Artık gel, beklenen yeşil bahar
Sen, alfabenin başındaki Elif’sin
Sen, Hira’da okunan ilk emirsin
Gökyüzü, matemini bulutlara işlemiş
Laleler boynu bükük, güller yasta
Ne rüzgâr sükût buldu, ne güneş indi
Sabahın koynunda üveyikler üşüyor
Ey! Bir ömür peşinde koştuğum düş
Kaybolurum, öyle terk etme zamansız
Ne şafak söktü, ne boz atlı hızır yetişti
Serkeş ’in ışığıyla, aşk yolunda yürünmez
Başını secdeye koy, geceye ram ol, uyu
Uykular bölünse de, rüyalar bölünmesin
Artık gel, beklenen yeşil bahar
Sen, kâinatı ısıtan kutlu bir nursun
Sen, toprağa hayat veren zuhursun
