turancevik @ gmail.com

BABA

 

Bugün dünün, dün yarının gölgesi

Gölgeler yatıyor, zamanın döşeğinde,

Ayrılıklar böldü, masmavi uykuları

Ölümler geziniyor, dirinin çehresinde

 

​Baba, ayrılığın zamansız bir yaradır

​Gecenin rahminde, gündüzler fukaradır.

 

Bir yaz günü dönüp gittin Rabbine

Elveda demeye söz bulamadım.

Hatıralar dörtnala tepiniyor içimde

Zamana nazarımla gem vuramadım.

 

​Baba, biraz öfkeliyim mısralarımda

​Sensiz, bedeviyim şehrin sokaklarında

 

Yetim kaldı seccaden, sakladı izlerini

Gül kokan tespihinde, teselli buldum

Sanki kör bir karanlık emiyor gözlerimi

Akgürgen bastonunla yolumu buldum

 

​Baba, hüzünle örülmüş beyaz bir bezim

​Sensiz hem yetimim, hem yarensizim

 

Dünya fani, ölüm gerçek, gönül bizar

Vuslata, müebbetle vurdular kelepçeyi

Başımda sırnaşan sisi, dağıtır mı rüzgâr

Belki, gülü arayan bülbül böler geceyi

​Baba, bayram gelmiş benim neyime

​Sensizliğin, yalnızlığın vurdum demine

 

Aynalar hiç bakmayın, mahzun yüzüme

Yılları, çizgi çizgi kazımış sırlamışım

Beni alın götürün hasretime, özüme

Kalender yüreğimi, toprağa bulamışım

 

​Baba, sensiz bu bayrama bir hüzün düştü

​Yollar mühürlü yollar, umutlar kurban düştü

 

Ben duanla yaşıyorum, sen ulvi gönüllerde

O mualla ruhun, korur, kucaklar hanemizi

Gözlerinin cemresi, esbabı şifadır yüreklerde

Baba bugün bayram, selamsız bırakma bizi   

 

​Baba, yaşlı gözlerim yol çeker bugün  

​Sol böğrüne uzanmayı, can çeker bugün