info @ istanbulungazetesi.com

DEVLET TERBİYESİ...!

Yıl 1993, bayram arefesinde Kadıköy'de sinemaya gittim.
Fabrikamız bayram tatilinden dolayı kapalıydı. Firmalardan ödemelerimizi almıştık. Beş günlük bir tatil planlarken planlarımız bozulmuştu çünkü paralarımızın bulunduğu cüzdanımı kaybetmiştim. Uğradığım yerleri tek tek dolaştım cüzdanımı bulamadım.

Bayramın 3. günü mesai vardı fabrikamız açıktı. O zamanlar cep telefonu yoktu, araç telefonları vardı. Ustamız beni aradı "Abi bir bey aradı cüzdanını bulmuş. Telefon numarası bıraktı aramanı istedi" dedi. Verdiği numarayı aradım cüzdanımı bulan kişi telefondaydı.
"Dört gündür cüzdanınız bende, irtibat olarak firmanızın kartını bulabildim. Bayramdan dolayı kapalı olabileceğinizi düşündüm. Yine de her gün şansımı denedim, ancak bugün ulaşabildim. Kadıköy'de şu sinemadayım geldiğinizde beni sorun fakat kimseye cüzdanınızdan bahsetmeyin. Film oynatılan yerde size teslim edeceğim" dedi.

Cüzdanım için adrese gidip teslim aldım, teşekkür ettim. Ayrılırken;
"Bakar mısınız eksik bir şey olmasın" dedi. İş yaptığım firmalardan arife günü ödemelerimizi almıştım. İçinde bulunan paralar sinemada yer gösteren biri için oldukça fazla sayılabilirdi.

Paralardan ümit kesmiştim. Kimlikleri, banka kartlarımı, ehliyetimi, çekleri bulmam bile çok önemliydi. Israrla cüzdanımı kontrol etmemi istemişti.
Israrı üzerine gerekli kontrol için bakınca hiçbir şeyin eksik olmadığını görmüş, hayretler içinde kalmıştım.
Kendisine içindeki tüm paraları vermek istedim kabul etmedi. Bir miktarını masaya bıraktım, koluma yapıştı, keskin ifadeler, vakur duruşu ile şu sözler ile adeta yerimde donmuştum. "Eğer ALLAH korkun varsa cüzdanınızı eksiksiz alırsınız "diyerek baskı yaptı. "Seni yetiştiren anneni babanı tebrik ediyorum" dedim. Yine gönlümün derinliklerine nüfus eden sözleri ile gönül dünyamda derin izler bırakmıştı.
*"Annemi babamı bir yaşındayken kaybettim. Çocuk esirgeme yurtlarında yetiştim. Annemiz, babamız, ailemiz her şeyimiz DEVLET'imiz olmuştur. DEVLET terbiyesi ile büyütüldük. Bizim gibi yetişenlerin varlığını unutmamanız en güzel teşekkürdür"*